Doktorat wdrożeniowy realizowany jest w porozumieniu między uczelnią, doktorantem oraz firmą. Dzięki temu rozwiązaniu jednostki naukowe mogą kształcić specjalistów w danej dziedzinie, którzy równocześnie zostają zatrudnieni w przedsiębiorstwach. Dostarczają także wiedzy i zaplecza laboratoryjnego służących do wypracowywania konkretnych, praktycznych rozwiązań. Doktoranci zyskują zatrudnienie oraz doświadczenie w kontaktach biznesowych, prowadzą również badania o wysokim stopniu aplikacyjności. Przedsiębiorstwo natomiast gotowe jest wdrożyć rozwiązania wybranych problemów technologicznych otrzymane po zakończeniu badań.

Realizacja projektu oznacza również trójstronne korzyści finansowe. Jednostki naukowe zyskują ryczałtowe dofinansowanie kosztów użycia infrastruktury badawczej. Jeśli zatem doktorant będzie chciał korzystać np. ze sprzętu laboratoryjnego w ramach pracy naukowej wykonywanej dla firmy, uczelni przyznane zostaną dodatkowe pieniądze od resortu nauki. Doktoranci pracujący pod okiem opiekuna naukowego reprezentującego uczelnię oraz przemysłowego z danej firmy otrzymają z kolei podwójną pensję – comiesięczne stypendium doktoranckie w wysokości 2450 zł oraz wynagrodzenie z tytułu zatrudnienia w firmie, z którą nawiązana została współpraca. Natomiast przedsiębiorcy będą mogli odliczyć od podstawy opodatkowania 50 proc. kosztów osobowych związanych z zatrudnieniem doktoranta.

Pierwsza edycja programu została zorganizowana w 2017 roku, wzięło w niej udział 385 doktorantów i ponad 230 przedsiębiorstw. Na Uniwersytecie Śląskim doktoraty wdrożeniowe przygotowują: mgr Zbigniew Jelonek, mgr Adam Nocoń, mgr Wojciech Szulik oraz mgr Robert Urbaniak, którzy podjęli współpracę z Wydziałem Nauk o Ziemi.

– Jesteśmy jedynym wydziałem Uniwersytetu Śląskiego, który zdecydował się podjąć wyzwanie realizacji studiów doktoranckich w trybie wdrożeniowym – mówi dr hab. Damian Absalon, kierownik studiów doktoranckich i opiekun naukowy mgr. Roberta Urbaniaka.

Uczestnicy programu przystępowali do postępowania kwalifikacyjnego na tych samym zasadach, co pozostali kandydaci na studia doktoranckie. Jak podkreśla dr hab. Iwona Jelonek, są to studia realizowane w trybie dziennym, dlatego osoby, które zdecydują się podjąć takie wyzwanie, muszą być świadome, że w pewnym sensie pracować będą na dwóch etatach. Muszą pogodzić bowiem prowadzenie badań naukowych z obowiązkami wynikającymi z zatrudnienia w firmie – i to co najmniej przez okres czterech lat. – Panowie, którzy wzięli udział w pierwszej edycji programu, udowadniają, że łączenie tych dwóch przestrzeni jest możliwe. Obserwuję, jak pracują i chciałabym ich pochwalić za zaangażowanie, doświadczenie oraz świetne pomysły rozwiązania nurtujących nas zagadnień naukowych – przekonuje adiunkt z Katedry Geochemii, Mineralogii i Petrografii WNoZ UŚ, pełniąca także rolę opiekuna naukowego mgr. Adama Noconia i mgr. Wojciecha Szulika.