Ta opinia Pawła Adamowicza wypowiedziana w sposób bardzo emocjonalny o cechach arogancji i pychy może świadczyć, że towarzystwo najwyższych rangą sędziów w Polsce daje mu poczucie siły i otuchy.

Jak wszyscy wiemy prezydent Gdańska nie mógł się doliczyć własnych mieszkań bo któż to może w dzisiejszych czasach rachować do siedmiu gdy robią to za nas przecież komputery. Tragedia Smoleńska też ponoć zaburzyła jego percepcję na tyle ,że nie potrafił podobno wytłumaczyć wiarygodnie przed sądem przychodów sięgających setek tysięcy złotych na kontach bankowych a ma ich ponoć 37 jak każdy przeciętny Polak lepszego sortu.

Sądy jakie są każdy widzi. Sędziów też ogląda jak trafi przed oblicze temidy lub w telewizorze. I każdy widział skazanego na więzienie za kradzież batonika niepełnosprawnego obywatela oraz w pełni sprawnego na ciele i umyśle Pawła Adamowicza którego Sąd lub Sądy traktują z matczyną wręcz troską. A jak to powiedziała kiedyś premier Ewa Kopacz, Matka Polka bierze swe dzieci pod skrzydełka i chroni...

I teraz, dzisiaj Paweł Adamowicz organizuje w Gdańsku czy też umożliwia i opłaca chociaż zarzeka ,że nie z kasy miasta, tak jakby rokosz najmądrzejszych głów sędziowskich w Polsce. Oskarża Rząd Polski o niedowład i przejmuje według własnej deklaracji jego rolę albo jakąś jego część.

I doprawdy nie wiadomo czy śmiać się czy płakać? Bo to oznacza , że albo Państwo Polskie jest słabe czyli ta kamieni kupa albo prezydent Gdańska wspólnie z sędziami są mocni. A zgodnie z Konstytucją RP powinna być równowaga. Komisję Wenecką już sobie daruję.