Bronisław Mraczek swoimi wojennymi przeżyciami mógłby obdzielić jeszcze wiele osób. Do Wojska Polskiego zaciągnął się już w roku 1935! Ukończył Szkołę Podchorążych Artylerii w Toruniu, skąd trafił do 1. pułku artylerii lekkiej w Modlinie, jako dowódca plutonu. Od 7 do 28 września 1939 r., w stopniu podporucznika, brał udział w walkach zbrojnych z Niemcami w obronie Modlina, za co został odznaczony Krzyżem Walecznych. W październiku 1939 r. dostał się do niewoli niemieckiej i trafił do obozu w Działdowie. Ale już w listopadzie tego roku uciekł z działdowskiego Soldau i wrócił do Warszawy.

W stolicy wstąpił do Związku Walki Zbrojnej, gdzie był oficerem łącznikowym dowódcy Warszawskiego Okręgu ZWZ – płk. Alojzego Horaka „Nestorowicza”. Posługiwał się pseudonimami „Janusz”, „Janosik”. Brał m.in. udział w akcjach dywersyjnych oraz ich zabezpieczaniu. Od 1941 r. członek sztabu, a potem kierownik referatu kontrwywiadu Podokręgu ZWZ Warszawa-Zachód. Na wojnie spędził łącznie pięć lat i trzy miesiące.

Major Bronisław Mraczek odebrał medal „Pro Patria”. Najwyższe odznaczenie, które we wtorek wręczył wojewoda Zbigniew Rau, trafiło do Marii Jaszczak. Prezydent Andrzej Duda przyznał jej Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi na rzecz przemian demokratycznych. Maria Jaszczak działała w Konfederacji Polski Niepodległej w Łodzi, a o zaangażowaniu w walkę z komunistycznymi władzami niech świadczy choćby fakt, że w latach 1987-1989 udostępniała swoje łódzkie mieszkanie przy ul. Nowotki (obecnie ul. Pomorska) na drukarnię dla podziemnych struktur KPN.

- Należycie do różnych pokoleń i różnych środowisk. Ale to, co Państwa łączy, to szczególny związek Waszego życia z dobrem wspólnym, jakim jest niepodległe Państwo Polskie – mówił do odznaczonych wojewoda Zbigniew Rau. - Najstarszy z Was, major Bronisław Mraczek, rozpoczął służbę Ojczyźnie jako obywatel II Rzeczpospolitej. Niektórzy walczyli inaczej: powielaczem, z plecakiem pełnym ulotek. Są też odznaczeni, którzy jako strażacy stali na straży naszego bezpieczeństwa, ryzykując zdrowie i życie. Jakakolwiek była Wasza droga, dziękuję Wam za to, co wysiłkiem całego życia zrobiliście dla Polski.