Podczas posiedzenia wyjazdowego posłowie dyskutowali o skali problemów związanych z procesem likwidacji odpadów niebezpiecznych, a także wizytowali tereny Zakładów Chemicznych „Tarnowskie Góry” w likwidacji oraz Centralne Składowisko Odpadów i nowoczesną oczyszczalnię ścieków finansowaną ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej (NFOŚiGW).

Wiceminister Mazurek zwrócił uwagę, że problem usuwania zagrożeń dla środowiska był rozwiązywany w Tarnowskich Górach od wielu lat. Jak zaznaczył, udział Ministra Środowiska w wyeliminowaniu problemu związanego z procesem likwidacji odpadów niebezpiecznych może dotyczyć kwestii finansowania ze środków NFOŚiGW. – Jesteśmy gotowi do tego, aby po wypełnieniu tych wszystkich wymagań formalnych, do takiego finansowania przejść – podkreślał wiceminister Mazurek. W swoim wystąpieniu nawiązał też do prac, powołanego przez Ministra Środowiska, Zespołu ds. terenów zdegradowanych, które obejmują opracowanie rozwiązań organizacyjnych i prawnych dotyczących miejsc nielegalnego gospodarowania odpadami oraz terenów zdegradowanych.

O wypracowywaniu propozycji rozwiązań dla zagrożonego terenu w Tarnowskich Górach mówił wojewoda Wieczorek. – Jesteśmy zdeterminowani do tego, aby poprawiać jakość życia mieszkańców, ich bezpieczeństwo w zakresie czystości powietrza, gleby czy ochrony środowiska. I to bezpieczeństwo jest jednym z priorytetów obecnego rządu, stąd też zostały podjęte […] odpowiednie kierunki, by móc przygotować realne, konkretne działanie, aby ten teren w nieodległym czasie móc oczyścić. Jestem przekonany, ze już niedługo będziemy mogli Państwu przedstawić konkretny model postępowania w tej sprawie. Mieszkańcy tego regionu na to czekają. […] Na pewno sił i determinacji nam nie braknie – podkreślił na posiedzeniu wojewoda.

***

Nieczynne od 1995 roku Zakłady Chemiczne „Tarnowskie Góry” są w czołówce „ekologicznych bomb” w województwie śląskim. Działalność przemysłowa rozpoczęła się tu już w XIX w. Początkowo wydobywano na tym terenie rudy srebra i ołowiu, następnie rozwijano produkcję ałunu glinowo-potasowego i kwasu siarkowego. W okresie międzywojennym rozpoczęto także produkcję farb olejnych. Około 1,2 mln m³ odpadów poprodukcyjnych zostało zeskładowanych na niezabezpieczonym gruncie (9 składowisk o powierzchni ok. 28 ha), powodując przenikanie toksycznych substancji (głównie: boru, baru, strontu, arsenu, miedzi, cynku) do gleby, wód powierzchniowych i podziemnych. Jedną z największych przeszkód do zakończenia procesu rekultywacji jest skomplikowany stan prawny terenu.