Miasto Lublin prawidłowo wyważyło interes społeczny i prywatny przy konstruowaniu Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego, zapisana w Studium ochrona Górek Czechowskich była właściwa, a procedura planistyczna przebiegła w oparciu o obowiązujące przepisy i procedury – takie wnioski należy wyciągnąć z dzisiejszego orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, który oddalił skargi kasacyjne Wojewody Lubelskiego oraz Prokuratora. Wyrok jest prawomocny i po czterech latach ostatecznie zamyka sprawę potwierdzając, że Miasto Lublin w temacie Studium, w tym obszaru Górek Czechowskich, działało prawidłowo. 
 

Oddalenie skarg kasacyjnych Wojewody Lubelskiego oraz Prokuratora oznacza, że Studium uchwalone w dniu 1 lipca 2019 roku obowiązuje w całości. Sądy administracyjne obu instancji nie potwierdziły stanowiska, jakie zawarł ówczesny Wojewoda Lubelski Przemysław Czarnek w swojej skardze, złożonej we wrześniu 2019 roku i orzekły, że Studium nie narusza przepisów prawa zarówno w aspekcie proceduralnym, jak i materialno-prawnym. Tym samym sądy potwierdziły, że całe postępowanie związane z przygotowaniem projektu uchwały, a następnie jego uchwaleniem nie naruszało przepisów prawa, a Gmina Lublin przyjmując Studium należycie wyważyła interes publiczny i interes prywatny, kierując się przy tym zasadami wskazanymi w ustawie o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

– Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego jest kolejnym dowodem na to, że nie naruszyliśmy prawa przy uchwalaniu Studium, a całą procedurę planistyczną przeprowadziliśmy w oparciu o wymagane dokumenty i z należytą starannością. To jednoznaczne potwierdzenie, że skarga ówczesnego Wojewody Lubelskiego Przemysława Czarnka była niezasadna – mówi Artur Szymczyk, Zastępca Prezydenta Miasta Lublin ds. Inwestycji i Rozwoju.

Jak podkreślił Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie już w wyroku z dnia 16 stycznia 2023 roku, który dzisiaj stał się prawomocny, Miasto uwzględniło jedynie w części wniosek właściciela terenu, który obejmował chęć zabudowy wszystkich 6 wysoczyzn na terenie Górek Czechowskich i w części południowo-wschodniej odmówiło zabudowy w całości, a ponadto ograniczyło zasięg zabudowy na kolejnych dwóch wysoczyznach, tym samym zwiększając obszary zielone. Miasto wyważyło zatem interes społeczny i interes prywatny uwzględniając z jednej strony potrzebę ochrony przyrody, z drugiej zaś ochronę prawa własności. Przypomnijmy, że Studium przewiduje pod zabudowę mniejszy o 8,1 ha teren niż w obowiązującym dla tego obszaru planie, co również wskazuje na uwzględnienie interesu społecznego. Tereny zieleni nie zostały zatem w wyniku Studium przekształcone na tereny zabudowy, a tym samym żadna ingerencja w środowisko naturalne gatunków fauny i flory nie wystąpi.

Dodatkowo WSA w wyroku z 16 stycznia 2023 r. podkreślił, że Miasto Lublin działało w interesie mieszkańców dążąc do nabycia 75 ha gruntów, gdzie mają powstać zieleńce, parki i boiska, a zatem ogólnodostępne dla mieszkańców miejsca zieleni, sportu, wypoczynku i rekreacji, co byłoby wykluczone w przypadku pozostania gruntu w rękach podmiotu prywatnego. Na podstawie umowy z inwestorem, z ponad 100 ha Górek Czechowskich będących prywatną własnością, Gmina Lublin uzyskała 75% z przeznaczeniem na miejską zieleń, gdy pod zabudowę przeznaczono jedynie 25% terenu. Dokonując oceny zaskarżonej uchwały, WSA nie dostrzegł w działaniach Gminy Lublin czynności mogących nosić cechę nadużycia władztwa planistycznego, nierównego traktowania stron lub działania ich dyskryminującego, a działaniem legalnym było przeznaczenie fragmentu spornego terenu pod zabudowę kubaturową, zaś jego znacznej części pod Zespół Przyrodniczo-Krajobrazowy. Warto w tym miejscu podkreślić, że zawarcie umowy z inwestorem nigdy nie było kwestionowane przez sądy administracyjne orzekające w tej sprawie, które od początku uznawały to działanie za wyraz prawidłowego zabezpieczenia interesów mieszkańców oraz miasta 

Ustanowiony na terenie Górek Czechowskich Zespół Przyrodniczo-Krajobrazowy wchodzi w skład ESOCH, który zabudowę na jego terenie jednoznacznie wyklucza. Nie ma zatem obaw, że na jego obszarze będzie prowadzona zabudowa mieszkaniowa. Co więcej, ESOCH wyznacza szereg innych ograniczeń w użytkowaniu terenu, mających za cel zachowanie wszystkich jego cennych walorów. Zabudowa dotyczy tylko czterech obszarów, które nie stanowią ESOCH, ani nie są objęte formą ochrony w postaci Zespołu Przyrodniczo-Krajobrazowego. Są to obszary trzech wysoczyzn, najmniej wartościowe przyrodniczo, których zurbanizowanie nie wpłynie negatywnie na pozostałą część terenu. WSA nie miał również żadnych wątpliwości, co do tego, że ustalenia Studium wskazują także na zachowanie ładu przestrzennego. Ukształtowana przez Studium przestrzeń tworzy bowiem spójną, logiczną i harmonijną całość, lokując obszary zabudowy jako przedłużenia istniejącej zabudowy.
 

Wobec trwającego 4 lata sporu sądowego, zainicjowanego przez ówczesnego Wojewodę Lubelskiego Przemysława Czarnka, Miasto Lublin nie miało możliwości podjęcia działań zmierzających do zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego na terenie Górek Czechowskich. Cały czas obowiązuje w tym miejscu plan z 2005 roku. W związku z tym, że do 1 stycznia 2023 r. nie doszło do jego zmiany, na podstawie umowy ze Spółką TBV, inwestor ma prawo odkupu terenu zbytego na rzecz Miasta. Do tej pory Spółka nie składała też żadnych deklaracji odnośnie prawa odkupu. Dzisiejszy wyrok umożliwia zatem podjęcie rozmów, co do dalszych działań. Należy jednocześnie podkreślić, że ostateczne rozstrzygnięcia w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego należą do kompetencji Rady Miasta Lublin.
 

W załączniku przekazuję kalendarium rozstrzygnięć NSA oraz WSA w sprawie Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Miasta Lublin.