Premier wyraziła przekonanie, że dzięki tej propozycji będzie możliwe stworzenie warunków dla przedsiębiorców, którzy w tej chwili zainwestowali, prowadzą swoją działalność, ale i dla nowych podmiotów gospodarczych". Jak dodała, rząd widzi możliwość inwestowania i realizowania potrzebnych zakupów w polskich stoczniach na potrzeby polskiego wojska. Tu premier podała przykład Autosanu, który dzięki wsparciu Ministerstwa Obrony Narodowej został uratowany.

Przygotowany przez ministerstwo gospodarki morskiej i finansów projekt ustawy o aktywizacji przemysłu okrętowego zakłada m.in. zwolnienie stoczni z podatku VAT, wybór między CIT a zryczałtowanym 1-proc. podatkiem od wartości sprzedanej produkcji oraz możliwość włączenia stoczni do Specjalnych Stref Ekonomicznych.

Zdaniem ministra gospodarki morskiej Marka Gróbarczyka ustawa stoczniowa, w jego ocenie zgodna z prawem unijnym, wejdzie w życie na początku przyszłego roku. Przypomniał, że rządowy projekt odbudowy przemysłu stoczniowego zyskał wsparcie przedsiębiorców.

Upadek polskiego przemysłu stoczniowego

Rozpoczął się w 2001 roku, gdy tracąca płynność finansową Stocznia Szczecińska Porta Holding zwróciła się do rządu o gwarancje kredytowe na kwotę 40 mln zł. Ówczesny rząd SLD-PSL pod kierownictwem Leszka Millera zadeklarował wsparcie, którego nigdy nie udzielił. W marcu 2002 roku Stocznia Szczecińska wstrzymała produkcję. Wtedy banki komercyjne, kredytujące dotychczas produkcję stoczniową w Polsce wycofały się z całego rynku, co pociągnęło za sobą kłopoty drugiego stoczniowego giganta - Grupę Stoczni Gdynia, do której wtedy należała również Stocznia Gdańska. Zarząd Szczecina trafił do więzienia (po paru miesiącach wyszedł, a stawiane im zarzuty nigdy się nie potwierdziły), w tym czasie rząd SLD-PSL znacjonalizował stocznię, tworząc w jej miejsce Stocznię Szczecińską Nowa i udzielając bezpośredniego finansowania w ramach rządowej Agencji Restrukturyzacji Przemysłu. Podobną nacjonalizację przeprowadzono wobec Grupy Stoczni Gdynia, która pozbawiona finansowania w szybkim tempie pogrążała się w kryzysie. Niestety zarządzane w ten sposób stocznie nigdy nie odzyskały rentowności. Po przegranych przez SLD wyborach nowa koalicja PiS-LPR-Samoobrona dokonała rozdzielenia Grupy Stoczni Gdynia, ale do końca swojej krótkiej kadencji nie rozwiązała problemu. Przez 4 lata rządów SLD-PSL zadłużenie stoczni zwiększyło się do poziomu ponad pół miliarda zł. Dodatkowo Unia Europejska uznała pomoc rżadowa za niezgodną z prawem wspólnotowym i nakazała jej zwrot. Nowy rząd PO-PSL ostatecznie doprowadził stocznie do upadku wprowadzając specustawę stoczniową – tzw. kompensacyjną. Miała ona doprowadzić do restrukturyzacji przez upadłość, co miało umożliwić pozyskanie inwestora. Jak się później okazało deklarowanego inwestora nigdy nie było, a stocznie zostały zamknięte.

Przemysł stoczniowy dzisiaj

Jeszcze w 2002 roku polskie stocznie produkcyjne były największym polskim eksporterem i producentem najbardziej zaawansowanych technologicznie polskich produktów. Sama Grupa Stoczni Gdynia produkowała w roku ponad 20 statków, w tym uznawanych i nagradzanych na świecie samochodowców. W sumie przemysł stoczniowy zatrudniał wtedy ok. 30 tys. pracowników i generował pracę u blisko 1000 kooperantów, którzy na potrzeby stoczni zatrudniali blisko 100 tys. pracowników. Wiele z tych zakładów upadło lub znacznie zmniejszyło zatrudnienie.

Dzisiaj przemysł stoczniowy to głównie Grupa Remontowa z Gdańska w skład które wchodzi m.in. Gdańska Stocznia Remontowa i Stocznia Północna. Jest też kilka mniejszych stoczni, w tym również jachtowych. Na terenach postoczniowych w Gdyni, Gdańsku i Szczecinie funkcjonuje wiele firm, ale wykonują one głównie konstrukcje stalowe na rzecz innych stoczni i firm przemysłowych.