Od lat tradycją jest, że przed 1 listopada przedstawiciele Urzędu Miasta Bydgoszczy i Miejskiego Komitetu Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa składają znicze i kwiaty na grobach upamiętniających zasłużonych bydgoszczan oraz w miejscach pamięci narodowej. Wspominamy tych, którzy w swoim sercu, na najważniejszym miejscu, mieli Bydgoszcz: losy i rozwój naszego miasta, jego dobro. Tymi skromnymi zniczami i kwiatami wyrażamy wdzięczność dla tych, którzy za to miasto walczyli.

Niemal na każdej bydgoskiej nekropolii znajdziemy groby zacnych obywateli naszego miasta, a na wielu ulicach – miejsca pamięci narodowej.

Znicze i kwiaty złożone zostały m.in. przy ul. Artyleryjskiej (tablica nauczycieli), Śniadeckich (tablica Szczepana Jankowskiego i pomnik-ławeczka Mariana Rejewskiego), przy ul. Sportowej (tablica zastrzelonych mieszkańców i harcerzy), w kościele pw. św. Mikołaja i w Dolinie Śmierci w Fordonie, pod pomnikami: Leona Barciszewskiego, Walki i Męczeństwa na Starym Rynku, ofiar II wojny światowej na al. Armii Krajowej, przy szańcu w sąsiedztwie kościoła Świętych Polskich Braci Męczenników.

Symbole pamięci pojawiły się na cmentarzu Starofarnym przy ul. Grunwaldzkiej na mogiłach m.in. Teofila Magdzińskiego, Sebastiana Malinowskiego, Wandy Poznańskiej, Zenona Frydrychowicza, Jerzego Sulimy-Kamińskiego, Felicji Gwincińskiej. Na cmentarzu Nowofarnym przy ul. Artyleryjskiej kwiaty i znicze od miasta złożono na grobach m.in. dra Jana Biziela, Rajmunda Kuczmy, Antoniego Chołoniewskiego, Adama Grzymały-Siedleckiego, Józefa Święcickiego, Jana Teski, Mariana Turwida, a na cmentarzu parafii Najświętszego Serca Jezusa przy ul. Ludwikowo na mogile Andrzeja Szwalbego.

Na cmentarzu Zbawiciela parafii ewangelicko-augsburskiej (ul. Zaświat) kwiaty i znicze złożono na grobach Teresy Ciepły, Tadeusza Nowakowskiego i Joanny Witt-Jonscher. Symbole pamięci pojawiły się także na Cmentarzu Bohaterów przy ul. gen. Grzmota-Skotnickiego (Wzgórze Wolości), gdzie znajdują się m.in. symboliczne mogiły prezydentów Leona Barciszewskiego i Bernarda Śliwińskiego.

W tym roku odeszli m.in.
Krzysztof Kuziemski (1967) – urodzony w Bydgoszczy dziennikarz redakcji sportowej TVP, niegdyś związany także z Radiem PiK, nauczyciel wychowania fizycznego w Zespole Szkół Odzieżowych i potem w Zespole Szkół Spożywczych w Bydgoszczy. Zmarł 7 marca, jego prochy złożone zostały na cmentarzu komunalnym przy ul. Wiślanej.

Maciej Obremski (1952) – bydgoszczanin, miejski i wojewódzki konserwator zabytków, w latach 2002-2004 zastępca prezydenta Bydgoszczy; z jego inicjatywy nad Brdą pojawił się „Przechodzący przez rzekę” – rzeźba, która dziś jest jednym z nowych symboli miasta. Zmarł 21 kwietnia, pochowany został na cmentarzu w Ostromecku.

Jan Kulczyk (1950) – bydgoszczanin, absolwent VI LO; przez wiele lat był w gronie najbogatszych Polaków, jeden z inicjatorów Okrągłego Stołu Gospodarczego, który odbył się w Bydgoszczy w 2013 roku; w listopadzie 2013 r. odsłonił swój autograf w Alei Bydgoskich Autografów. Zmarł 29 lipca, spoczywa na cmentarzu Jeżyckim w Poznaniu.

Edmund Milecki (1927) – wielki miłośnik sportu, były sportowiec, pułkownik WP, budowniczy i przez wiele lat szef Wojskowego Klubu Sportowego Zawisza, honorowy prezes tego klubu – twórca jego potęgi. Prezes Wojewódzkiej Federacji Sportu, współorganizator wielu imprez sportowych. Zmarł 1 sierpnia, jego prochy złożono na cmentarzu przy ul. Artyleryjskiej.

ks. prałat Zbigniew Maruszewski (1940) – od 1973 r. był wikariuszem, a w latach 1996-2010 proboszczem parafii p.w. św. Marcina i Mikołaja (fara); opiekun Regionalnego Oddziału Polskiego Towarzystwa Lekarskiego, kapelan bydgoskiej palestry. W czerwcu obchodził 50-lecie kapłaństwa, zmarł 10 sierpnia, spoczął na cmentarzu Nowofarnym.

Michał Jagodziński (1948) – od 1973 r. związany z naszym miastem działacz Solidarności, przedsiębiorca, ale nade wszystko człowiek radia. Od 1990 r. do połowy br. (z kilkuletnią przerwą) kierował Polskim Radiem PiK – był twórcą rozgłośni w jej obecnym kształcie. Zmarł 7 października, jego prochy spoczęły na cmentarzu komunalnym przy ul. Kcyńskiej.

Zygmunt Mackiewicz (1931) – od 1977 r. związany z naszym miastem, profesor, wybitny chirurg, specjalista w dziedzinie chirurgii naczyniowej, współtwórca Akademii Medycznej im. Ludwika Rydygiera w Bydgoszczy, wychowawca i mentor kilku pokoleń lekarzy, społecznik, orędownik i pierwszy przewodniczący Stowarzyszenia Odbudowy Bydgoskiej Fontanny „Potop”. Zmarł 8 października, spoczywa na cmentarzu w Osówcu.

Eryk Bazylczuk (1933) – urodził się we Francji, ale jako półtoraroczne dziecko wraz z rodziną powrócił do Bydgoszczy, rodzinnego miasta matki. Absolwent III LO. Jako student Uniwersytetu Technicznego w Budapeszcie uczestniczył w węgierskiej rewolucji. Inżynier, społecznik, przyjaciel Węgier i propagator kultury i języka węgierskiego. Zmarł 10 października, pochowany na cmentarzu komunalnym przy ul. Kcyńskiej.