Gloria Victis – najważniejszy dla historii Powstania Warszawskiego pomnik – ma od dzisiaj nowego opiekuna. Zostało nim Muzeum Powstania Warszawskiego

Przekazanie opieki nad pomnikiem Gloria Victis odbyło się na mocy porozumienia zawartego między Okręgiem Warszawa Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej a Muzeum Powstania Warszawskiego.

– Muzeum Powstania Warszawskiego jest naturalnym spadkobiercą tradycji i strażnikiem pamięci o Powstaniu Warszawskim i jego żołnierzach. Przejęcie opieki nad pomnikiem Gloria Victis jest dla nas niezwykle ważnym wydarzeniem – powiedział Jan Ołdakowski, dyrektor Muzeum Powstania Warszawskiego.

Równolegle z przejęciem opieki nad pomnikiem toczyła się jego renowacja. Najważniejszy pomnik upamiętniający żołnierzy Armii Krajowej poległych podczas Powstania Warszawskiego przeszedł gruntowną rewitalizację, pierwszą od 63 lat. Prace rozpoczęły się z inicjatywy Komitetu Społecznego Wolontariuszy Muzeum Powstania Warszawskiego „Ratujmy Groby Powstańcze”. Patronat nad renowacją objęło Muzeum Powstania Warszawskiego.

– Chciałbym w imieniu wszystkich warszawianek i warszawiaków podziękować wolontariuszom działającym przy Muzeum Powstania Warszawskiego za inicjatywę w zakresie odnowienia pomnika Gloria Victis. To ważne miejsce pamięci – nie tylko w każdą rocznicę wybuchu Powstania Warszawskiego, ale też w nadchodzący dzień 1 listopada, kiedy wspominamy tych, którzy odeszli. Gloria Victis – teraz w pięknej krasie – w symboliczny sposób skupia uwagę nad tymi, którzy odeszli od nas w dramatycznych okolicznościach 63 dni walk powstańczych w Warszawie. Cieszę się, że od dziś pieczę nad pomnikiem przejmie Muzeum, instytucja kultury m.st. Warszawy, której misją jest pielęgnowanie pamięci nad tragicznymi wydarzeniami tamtych dni – mówi Michał Olszewski, wiceprezydent m.st. Warszawy.

O monumencie

Pomnik Gloria Victis stanowi centralny punkt zwartego obszaru kwater, w których znajdują się groby żołnierzy wszystkich oddziałów Armii Krajowej walczących w Powstaniu – ich prochy zostały ekshumowane w latach 1945–1947 z terenu całej Warszawy i złożone na Powązkach Wojskowych. Inicjatorami budowy monumentu byli żołnierze z Kierownictwa Dywersji (Kedywu) Komendy Głównej Armii Krajowej i członkowie rodzin żołnierzy ze Zgrupowania „Radosław”, którzy jako pierwsi rozpoczęli na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach pochówki poległych Powstańców w kwaterach zbiorowych według przynależności do poszczególnych oddziałów.

Nazwa pomnika – „chwała zwyciężonym” – jest nawiązaniem do opowiadania Elizy Orzeszkowej poświęconego powstaniu styczniowemu, w którym autorka podkreśla,
że walczącym o wyzwolenie ojczyzny należą się cześć i szacunek, niezależnie od wyniku starć.